De zomer is de periode waarop de natuur in volle bloei staat. Het is het moment waarop de dagen weer korter worden en we richting de tijd van rijping en oogst bewegen. Ook onze innerlijke natuur beweegt hierin mee. De zomervakantie, de maanden juli en augustus zijn uitstekende maanden om naar de innerlijke bloei te kijken. Door te beschouwen, te voelen en te verwoorden kom je tot nieuwe inzichten voor wat je meeneemt het najaar in.

Printable
Ik maakte een fijne printable voor je. Met vragen om terug te blikken op het afgelopen half jaar, om te zien waar je nu bent en om taal te geven aan waar je naartoe wilt. Wil je jouw ontwikkeling verder verdiepen? Dan kan de afsluitende creatieve opdracht je helpen om nog een laagje dieper te komen.

Je kunt hem hieronder downloaden.

Wil je met me delen hoe je de Zomerbezinning beleefd hebt? Dat vind ik heel leuk!

Met mijn jurk aan loop ik de koude rivier in. De regendruppels vallen zacht om me heen. Ik voel de kou mij in mijn lijf trekken, naar mijn voeten. Op het moment dat ik omlaag zak in het golvende water, voel ik pure overgave. Ik sluit mijn ogen en in alle rust keer ik naar mijn ademhaling. Mijn aanwezigheid.

Voor sommige processen is diepe focus nodig. Ook in je persoonlijke ontwikkeling is het soms nodig om naar binnen te keren. Om daar opnieuw in verbinding te treden met jouw kompas, met wat er écht is. Dat is waar je jouw natuurlijke kracht vindt, jouw essentie.

Ik zie het als een pulserende beweging, het naar binnen keren en naar buiten gaan. Er zijn periodes waarin je vol naar buiten gaat, maar de beweging naar binnen dient zich vanzelf ook weer aan. En is broodnodig.

In het naar binnen gaan ont-moet je jezelf. Waar het ‘moeten’ van iets afgepeld wordt, waar je mildheid aan jezelf geeft en nieuwe ruimte vindt. Vernieuwd ga je daarmee weer naar buiten. Jouw nieuwe ontdekkingen, jouw goud neem je mee om te delen met anderen. Om jezelf te delen op jouw eigen creatieve manier.

Dat het tijd is om naar binnen te keren kun je merken aan een blijven gevoel van onrust of bij een wirwar aan emoties. Als je veel analyseert en het leven voelt als hard duwen of trekken. Wanneer je regelmatig last van je nek, schouders of rug hebt, kan het zijn dat je lichaam het ook aangeeft.

Het kan als weerstand voelen om toe te mogen geven aan jezelf: ik mag het (weer) anders gaan doen én ik weet nog niet hoe. Het ‘hoe’ kun je gaan ontdekken en hoef je niet alleen te doen. Er zijn vrouwen die je zijn voorgegaan, die het stukje gelopen hebben dat jij nu mag gaan.

Na in het water geweest te zijn loop ik de rivier weer uit. Ik heb het niet koud, integendeel zelfs. Ik voel mijn hele lijf vol in leven en ik ben aanwezig. Dat neem ik mee. Mijn goud uit de rivier.

Waarin voel jij moeten? Waarin verlang jij mildheid van jezelf?

Foto door Jonneke Oskam. Ze legde dit bijzondere moment vast.

Ik zette de eerste verfstreep op mijn gezicht en voelde hoeveel betekenis die handeling had: ik maakte mijn veelkleurigheid zichtbaar. Een jaar geleden deed ik een gave shoot met Jonneke waarin ik mijzelf mijn kleuren ‘teruggaf’. Het ervaringsgerichte ritueel, bracht een uiterlijke én innerlijke verandering.

Als hoogbegaafde beschik je over een divers kleurenpalet. Je bent hoogsensitief, wat betekent dat je voelen rijk is. Je bent getalenteerd vaak op diverse vlakken en creatief en snel in jouw denken. Toch herken ik bij veel hoogbegaafden de zoektocht naar hoe ze hun talenten en kleuren vervullend tot uiting kunnen brengen.

Je bent waarschijnlijk uitstekend in staat om aan te voelen wat er bij de ander speelt en wat die nodig heeft. Maar welke talenten gebruik je voor jezelf, voor jouw groei? Dient jouw hoogsensitiviteit jou? Geniet jij van jouw eigen veelkleurigheid?

Vorige week hoorde ik van een klant dat ze na jarenlang op dezelfde plek als leidinggevende gewerkt te hebben, een studie gaat volgen. Ze is heel goed in haar werk, maar voelde geen vervulling. Haar eigen nieuwsgierigheid en leergierigheid stonden daarmee al die tijd in de ijskast en vroegen om gezien te worden. De opluchting en het plezier waren voelbaar toen ze uitsprak dat ze deze keuze had gemaakt.

Als je zinvolheid en vervulling wilt ervaren in jouw leven, dan heb je eerst de beweging naar jezelf te gaan maken. Zodat jij jouw eigen kleuren en verlangens weer gaat zien en daarvan gaat (én mag) genieten.

De eerste stap die je kunt zetten naar jouw binnenwereld is jezelf de vragen stellen: Wat of wie fascineert me? Wat wordt er daarmee in mij geraakt?

Wil je aan de slag met jouw potentieel en voel je dat het tijd is om de stap naar jezelf te maken? Plan een gratis kennismakingsgesprek om te ervaren of je een klik met mij en het coachtraject voelt.

Een aantal jaar geleden durfde ik het uit te spreken: ik ben hoogbegaafd. Doordat dit bij mijn oudste zoon naar voren kwam, werd er ook bij mij als moeder heel wat belicht. Wat in eerste instantie voelde als een zucht van opluchting, werd al gauw gevolgd door een rit aan ontdekkingen en rouw. Want het beeld dat ik van hoogbegaafdheid had, klopte voor mij niet met wie ik ben.

Ik ben geen universitair-geschoold-genie. Op mijn zestiende zette ik alles op alles om zo snel mogelijk uit het schoolse systeem te ontsnappen. Daarna volgde worsteling op worsteling, waarin ik elke keer zocht naar een manier om binnen de maatschappij te passen en aansluiting te vinden. Echt slim voelde ik mijzelf niet, vooral een heel ingewikkelde en vreemde eend.

Een aantal jaar terug kon ik dus niet meer om de term hoogbegaafdheid heen. Toch voelde het als een vies woord: iets waar ik me niet kon verbinden. Ik had een compleet verkeerd beeld van wat het inhield en stukje bij beetje veel dat beeld uit elkaar. Ik mocht mijn eigen puzzel gaan leggen.

Ik begon te lezen, podcasts te luisteren en herkende mijzelf vooral in het delphimodel:

Een (hoog)begaafde is een snelle en slimme denker, die complexe zaken aankan. Autonoom, nieuwsgierig en gedreven van aard. Een sensitief en emotioneel mens. Intens levend. Hij of zij schept plezier in creëren.

Ja, hier herken ik mijzelf in. Niet in het stereotype beeld dat ik altijd van hoogbegaafdheid had. Het had heel wat aandacht en innerlijk werk nodig om mijzelf van dat beeld los te maken, om mijzelf écht toe te staan om me in het delphimodel te herkennen en mijn talenten daarmee te omarmen en ruimte te geven. Om mijn sensitiviteit, intensiteit en complexiteit als kracht te zien, in plaats van een kruis. Het heeft me heel wat tranen gekost én mij vervolgens ook meer en meer op mijn eigen voeten gezet.

Toen ik kind was, was er nog zoveel minder dan nu bekend over hoogbegaafdheid. En nog steeds is er te weinig over bekend in mijn ogen. De meeste mensen hebben, net als ik dat had, het beeld van een slimmerikje dat in een poep en een scheet de schooltijd doorloopt en vervolgens succesvol in de maatschappij functioneert. Niet van het kind dat niet meer naar school wil omdat het doodmoe is en waarvan de ouders niet weten dat het eigenlijk een bore out heeft. Beiden verhalen kunnen voorkomen.

Kinderen passen zich binnen zes weken al aan op school, vooral meisjes zijn goed in het aanpassen en verstoppen van hun anders-zijn. Daarbij uit de begaafdheid zich in elk persoon anders, op allerlei vlakken en in een unieke combinatie. Dit als volwassene ontdekken is een complexe puzzel om te leggen. Want: hoe is het dan voor mij? Waar liet ik mijzelf achter? Hoe integreer ik die delen van mij die er niet konden of mochten zijn? Hoe leef ik dan mijn volledige potentie en blijf ik in balans?

Het herkennen en erkennen, stap voor stap, hebben mij zoveel hebben gebracht. Daarin had ik begeleiding nodig van anderen die hetzelfde pad hebben gelopen. Juist door die spiegels groeit een hoogbegaafde.

Nu kan ik zeggen dat ik echt hernieuwde liefde voor mijzelf heb gevonden. Voor mijn sensitiviteit, creatieve gedachtesprongen en complexe, intense aard. Ik weet steeds beter wat ik écht nodig heb, omdat ik mijzelf beter begrijp én daar gehoor aan mag geven. Het weten is een essentieel stukje in mijn puzzel, waardoor ik verder kan groeien.

Herken jij je in het delphimodel? Mijn ervaring is dat (h)erkenning je proces in beweging brengt. Daar heb je anderen voor nodig, niet perse een IQ-test als je volwassen bent. Er worden mooie dingen voor hoogbegaafden georganiseerd waar je laagdrempelig in contact kunt komen met andere hoogbegaafden. Of maak een afspraak bij een coach die zelf ook hoogbegaafd is, omdat die jouw manier en snelheid van denken begrijpt en je daarin verder kan helpen.

Als kind deed ik dit al en nu doe ik het met regelmaat nog steeds: ondersteboven op een stoel liggen. Voeten omhoog en dan rondkijken. Naast dat ik er even goed van in mijn lijf komt, doe ik zo upside down ontdekkingen over de ruime waar ik ben. Opeens valt het op dat er een plint loszit, dat het kleed wel een flinke uitklopbeurt kan gebruiken én zie ik de mogelijkheden voor de ruimte.

Vanaf mijn vaste plekje op de bank, waar ik graag zit te lezen, zie ik dit allemaal niet. Daar heb ik geen zicht op van-de-muur-vallende-plinten, vervuilde kleden en vallen de mogelijkheden me niet meer op. Een andere kijkrichting laat me dat wel zien. Ik kleef de plint vast, stofzuig het kleed stevig en verschuif een stoel zodat er ineens een plek is voor een loeier van een plant.

Complex
In mijn praktijk komen mensen die ook behoefte hebben aan een ander perspectief. Als je merkt dat je aan de buitenkant niet hebt wat je van binnen eigenlijk wel wilt hebben, dan heb je daar vanuit een onbewust deel reden toe. Als je bijvoorbeeld werk doet onder je niveau en de stap naar groei zetten niet lukt, als je veel eenzaamheid voelt en je het moeilijk vindt om vriendschappen aan te gaan, als je hard werkt en geen ruimte voelt voor jouw talenten, als je niet begrijpt waarom jij het leven zo complex vindt. Dan speelt er wat in jouw onderstroom.

Onderstroom
Naar de onderstroom kijk je vanuit een ander perspectief. Ik maak hiervoor gebruik van (individuele) opstellingen die je treffend bij de kern brengen, ik stel eigenwijze vragen, gebruik actieve imaginatie die je beeldende brein en onbewuste activeren. Dáár ontdek je waar jij jezelf tegenhoudt, saboteert of kleiner maakt én waar dat gedrag vandaan komt.

Jouw mogelijkheden
Als je weet wat er aan jou trekt in de onderstroom dan kom je weer in contact met dat deel van jezelf dat je ooit buiten de deur hebt gezet als kind. Het kwam toen beter uit dat dat deel van jou er niet was, maar nu kun je het weer welkom heten en integreren. Je intuïtief weten groeit en je wordt minder geleid door emoties. Je ervaart vertrouwen in jezelf en in jouw mogelijkheden.

Samen vanuit een ander perspectief kijken? Maak een afspraak voor een kennismaking met mij, je bent welkom met jouw verhaal.

Foto gemaakt door mijn driejarige dochter.

Creativiteit is een bron waar we ten alle tijden uit kunnen putten. Deze stroom breng je op gang door er aandachtig en liefdevol mee te werken. Jouw unieke creativiteit kan een bijdrage leveren op vele vlakken van jouw leven. Het kan zijn dat jouw creatieve kant geblokkeerd is geraakt door ervaringen uit het verleden, hierdoor kan hij niet stromen en jou daardoor ook minder dienen in jouw dagelijks leven. Op het moment dat jouw aandacht ligt op resultaat en je jezelf belemmeringen oplegt in het creatieve proces, blokkeert jouw creativiteit als het ware.

Vastzitten
Je kunt merken dat je creatief vastzit als je moeilijk start of beweegt met creatief werk, als je je onzeker voelt tijdens het maakproces, als je moeilijk keuzes maakt tijdens het maken, als je aandacht bij het eindbeeld en bij de mening van anderen is, als jouw speelsheid geen rol speelt, als je niet weet wat je maken moet. Of als je nooit je werk afmaakt of zelfs kapotmaakt.

Spiegel
Het maakproces is vaak een spiegel van hoe je in het dagelijks leven ook met andere projecten omgaat. De patronen die je daarin tegenkomt, kom je ook in andere situaties tegen waar jouw creativiteit een rol speelt.

Jouw emoties en creativiteit
Vanuit de rechter hersenhelft worden creativiteit, conceptueel denken, beeldend vermogen, fantasie, intuïtie en emoties aangestuurd. Als er weinig ruimte is voor deze aspecten, omdat jij er weinig ruimte voor maakt of kunt maken, kunnen jouw hersenhelften niet optimaal samenwerken. Gevoel en creativiteit zijn dan ook nauw verbonden, het ene prikkelen maakt dat het andere ook in beweging komt. Het contact maken met je gevoel maakt dat er meer ruimte komt voor creatieve impulsen én andersom werkt dit ook zo.

Oefening
Door onderstaande oefening kom je in contact met het creatief werken vanuit jouw gevoelskant. In deze oefening doorloop je het proces van begin tot eind en kun je ontdekken waar jij flow ervaart of blokkeert. De oefening geeft je inzicht in thema’s die spelen. Die kun je ontdekken in het proces, maar ook in het eindbeeld.

Duur van de oefening: 60 tot 90 minuten.
Aan de slag

1. Zorg voor een veilige en ontspannen setting. Kies thuis voor een plek waar je alleen bent en waar je vrij bent om jezelf helemaal ‘uit te leven’. Als er emoties zichtbaar worden tijdens het proces, dan kun je jezelf alle ruimte geven hiervoor.
2. Kies materiaal waar jij je fijn bij voelt. Misschien heb je behoefte aan een specifieke kleur, aan een hard materiaal of juist aan een vloeibaar medium. Durf je vies te worden? Als je bijvoorbeeld met je handen schildert in plaats van met een kwast, maak je ander soort beelden zichtbaar omdat je zintuiglijk werkt.
3. Voordat je begint met het creatieve werk, maar je contact met jezelf. Een aardingsmeditatie is een mooie manier om in je lijf te komen en contact te maken met jouw lichaam en emoties. Zet je beide voeten stevig op de grond en geef jezelf toestemming voor alles wat er komt. Hoe is je ademhaling? Observeer kort waar je ademhaling zit, je hoeft hier niks aan te veranderen.
4. Geef jezelf toestemming om ‘lelijk’ te mogen maken.
5. Vind je het lastig om te beginnen vanuit het niets? Ga dan eens terug naar wat je voelde tijdens de meditatie. Welk deel van je lichaam vroeg om aandacht? Voelt het daar zacht of hard? Waar doet het je aan denken? Hoe ziet dat eruit?
6. Probeer vanuit het hier en nu te werken. Als je bezig bent met hoe het eruit moet gaan, dan ligt je aandacht op een eindbeeld in plaats van op het proces. Je beelden worden meer eigen als je jouw beeld als het ware laat ontstaan terwijl je bezig bent.  
7. Klaar? Hoe is je ademhaling nu? Wat voel je in je lichaam?
8. Reflectie kan je meer inzicht geven in het maakproces. Hoe was het proces voor je? Waar liep je vast of vond je juist flow? Welke rol speelde oordeel in het maakproces? Waar ervoer je weerstand? Hoe was het voor je om je werk af te hebben?
9. Je werk zelf als beeld bekijken kan je meer helderheid geven over wat zich in jou roert. Welke kleuren heb je gekozen en wat vind je van die kleuren? Waar heb je met detail gewerkt en waarom? Waar ligt de nadruk op in je werk? Waar herken je dit beeld nog meer van?
10. Bewaar je werk, schrijf aan de achterkant de datum en eventueel wat inzichten op. Zeker als je dit vaker doet kun je na een aantal maanden zien dat jouw werk veranderd. Het wordt zichtbaar dat jouw gevoelens en emoties in beweging zijn.   

Wil je eens doorpraten over de inzichten die je opgedaan hebt of dit proces onder begeleiding ervaren? Stuur me dan een berichtje en maak een afspraak voor een creatieve ontmoeting.