Angst is de kras op je hart

In jouw leven word je geleid door de ervaringen die je eerder gehad hebt. Als kind, baby of zelfs door baarmoederlijke ervaringen. Ze hebben ervoor gezorgd dat je bepaalde patronen hebt ontwikkeld die je lieten overleven. Situaties die je hevige angst, afwijzing, schuld of schaamte lieten ervaren én waarna je als kind niet de passende troost en liefde van een volwassene kreeg, dát zijn traumatische ervaringen waarop een overlevingsmechanisme komt. Om die angst niet meer te hoeven voelen heb je een stuk van jezelf buitengesloten. Die is veel te groot voor een kind om alleen te dragen.

In jouw volwassen leven draag je deze angst nog met ons mee. Als een kras op je hart. Een kind dat veel afwijzing heeft ervaren rondom het hebben van emoties, draagt dit als volwassene mee tot het moment dat het besluit om daarnaar te gaan kijken. Er is vaak een crisis nodig om tot voelen te komen en om te ontdekken waar grote emoties overgaan, over welke dieper gelegen pijn en herinneringen ze gaan.

De dieper gelegen pijn, waar de angst voor beschermen wil, die bevindt zich in jouw onderstroom. Daar zitten de verdringingen, dingen die je remmen in de bovenstroom. De bovenstroom is het zichtbare, dat wat je wel en niet doet. Het is niet bewust, dat je de zaken in de onderstroom verdringt, het is moeilijk om daarbij te komen zonder juiste hulp. In contact met de ander, door spiegeling en vragen, ontdek je waar je vanuit angst reageert en wat daar onder zit.

Angst onderzoeken vraagt om moed. Moed is het omslagpunt waarna veranderingen kunnen plaatsvinden, omdat je hart zich dan opent. Wanneer je handelt vanuit angst en niet nieuwsgierig naar je triggers wilt of kunt kijken, dan sluit je hart zich. Je bent dan niet ontvankelijk, maar handelt vanuit overleving in plaats van uit liefde. Liefde voor jezelf is de plek waar heling plaatsvindt. Daar geef je jezelf ruimte om tegen oude overtuigingen in te gaan die je niet dienen, daar sta je jezelf toe om te huilen over oude pijn en moedig je jezelf aan door weerstand in het ‘hier en nu’ te gaan. Woorden als liefde, moed en nieuwsgierigheid horen bij een open hart.   

Vanuit moed kun je onderzoeken waar jouw triggers hun oorsprong vinden. Stap voor stap pak je een stukje van jezelf uit én word je daarmee meer wie je echt bent. Je krijgt keuze om dingen anders te doen, omdat je weet dat je gedrag niet over nu gaat. Jouw bovenstroom verandert, omdat je bewustzijn hebt ontwikkeld op wat jou triggert en wat je patroon is om daarmee om te gaan. Als je dat doorhebt kun je het anders doen en gaat er ook daadwerkelijk iets veranderen in jouw leven.

Je triggers verdwijnen niet als je er bewustzijn op krijgt, maar er komt liefde naast en daardoor wordt het meer draagbaar. Angst is de kras op je hart. Die hoort bij jou, want de oorzaak van die kras is onderdeel van jouw verhaal. Je kunt alleen groeien als je de dingen in het leven aan gaat mét het verwelkomen van angst als een soort reisgenoot die af en toe opduikt. Het maakt je menselijk, authentiek en het maakt je een deelnemer van het aardse leven.

In welke situaties voel jij angst en schiet je in een van de vier bekende overlevingsmechanismen? Waar zou jij verandering willen voelen in jouw leven?
 


Vorige blog Volgende blog