Onlangs hoorde ik een prachtig aantal verzen voorbij komen uit het Boek der Wijsheid. Dit is een apocrief boek, geschreven rond de eerste eeuw voor Christus. Het vertoont qua strekking veel overeenkomsten met inhouden uit de Griekse filosofie.
De wijsheid is beweeglijker dan alles wat beweegt
Ze doordringt en doorstroomt alles met haar zuiverheid
Ze is de adem van Gods kracht, de zuivere straling van de luister van de Almachtige
Niets dat onrein is kan haar binnendringen
In haar schittert het eeuwige licht
In haar wordt Gods kracht feilloos weerspiegeld en zijn goedheid afgebeeld
Ze is één, maar kan alles
Ze is onveranderlijk, maar vernieuwt alles
Ze gaat over op elk volgend geslacht van vrome mensen en maakt hen tot vrienden van God en tot profeten
Want God heeft alleen degene lief die zijn leven deelt met de wijsheid
In schoonheid overtreft ze de zon, haar plaats is boven de sterren.
Ze is schitterender dan het daglicht, want dat wordt gevolgd door de nacht
Maar de wijsheid wordt nooit verduisterd door het kwaad, haar macht omvat het ene uiteinde tot het andere.
Alles bestuurt ze even voortreffelijk
Wijsheid 7:24-30