“Kijk nou”, zeg ik vol verbazing tegen mijn man. In mijn hand heb ik een manshoge onkruidplant. Hoe kan ik die al die tijd over het oog gezien hebben? Zeker omdat er toch wekelijks onkruid gewied wordt. Hij had zich wel verdekt opgesteld, tussen een struik en een boompje in. Maar toch, eigenlijk had ik hem niet kunnen missen.
Later die dag wandel ik een rondje door mijn woonplaats. De ene tuin staat bomvol onkruid. In de aarde onder een tweetal vaste planten groeien distels, hondsdraf en allerlei andere plantjes die zich graag vermenigvuldigen. In de tuinen waar de vaste beplanting de overhand heeft, zie je nauwelijks onkruid. Er is simpelweg te weinig plaats en licht om op te komen.
Tijdens mijn wandeling moet ik ineens denken aan het verhaal van de zaaier en leerde ik iets nieuws.
Jezus zei: “Een zaaier ging zaaien. Een deel van het zaad viel langs de weg. Het werd door de vogels opgegeten. Een ander deel viel op rotsgrond, waar het niet veel aarde had. Daardoor kwam het zaad snel op. Maar toen de zon opkwam, ging het dood. Het verdroogde doordat het haast geen wortels had. Een ander deel viel tussen de distels. Toen de distels opkwamen, verstikten die het.
Mattheus 13:3-7 Basisbijbel
Een deel van het zaad viel tussen de distels en het zaad kon niet groeien. Omgekeerd is het ook zo. Als je tuin vol staat met hortensia’s, lavendel of vrouwenmantel is er voor het onkruid nauwelijks plek om te groeien. Mooie bodembedekkers zaaien zichzelf uit en maken een beschermend kleed in je tuin, tegen onkruid. Hoe meer ruimte de Heilige Geest krijgt, des te minder plek er is voor zonde om te ontkiemen.
En toch staat er dan ineens een manshoge onkruidplant in je tuin. Iets wat er blijkbaar ingeslopen is en waarvan je dacht dat je het niet meer deed. Want je bent toch al jaren christen en eigenlijk zou je toch beter moeten weten? Dat zelfverwijt ken ik maar al te goed. Ik zou nu toch meer geduld of zelfbeheersing moeten hebben? Maar dat rottige onkruid blijft maar opkomen, ondanks de mooie planten.
Terug naar de enorme onkruidplant uit mijn tuin. Het is een joekel, maar een zacht rukje aan de stengel en hij is er gelijk uit. Zo groot als de plant is, zo klein is het wortelstelsel. Vaste planten daarentegen, wortelen zich diep in de aarde, om daar tijden te blijven staan.
Focus jij je op het onkruid of op het goede in je tuin?
Lieve vader, help mij om te zien wie ik ben in U, ondanks al mijn fouten. In U ben ik meer dan overwinnaar.
Deze blog mocht ik schrijven voor Power to the Mama’s.
No Comments