Op het aanrecht maak ik een mooie cirkel van meel en bloem. Het meel heb ik gekocht bij een molenaar, want als je brood bakt moeten de ingrediënten van uitstekende kwaliteit zijn. Hoe beter het meel en de bloem, hoe lekkerder en mooier het brood. Voorzichtig meng ik de gist en wat zout door het meel. Daarna maak ik een kuiltje in het midden en giet er langzaam lauw water bij.
Zodra de ingrediënten goed samengekomen zijn begint het harde werk: kneden. Je kan het natuurlijk door een handige machine laten doen, maar met de hand vind ik toch beter. Brooddeeg maken, komt vrij nauw. Te kort of te lang kneden: het kan allebei je brood verpesten. Daarnaast blaas je met je handen het deeg als het waren leven in. Een groot pluspunt: je kan je sportschoolabonnement opzeggen, want man, brood kneden is een ware work-out die gewoon vijftien minuten duurt!
Na vijf minuten kneden beginnen mijn armen een beetje zwaar te worden. Voor de Heel Holland Bakt-fans onder ons: slaan met je brood zoals Liesbeth deed, is een goed idee. Hoewel je je brood dus mag slaan, moet je het wel ook met liefde behandelen. Niet op de grond laten vallen bijvoorbeeld. En als ik zo met mijn deeg als een ware bakker op het aanrecht mep, denk ik ineens aan God.
Hij is de bakker. De Meesterbakker. En ik ben het brood. Hij koos de beste ingrediënten voor mij; alle mooie karaktereigenschappen waarmee hij mij gemaakt heeft. Vol zorg koos hij ze uit en plantte ze in me, toen ik groeide in de buik van mijn moeder. Toen zag Hij al wat voor brood ik mag worden.
De Bakker kneedt. Soms heel hard, dan leert Hij mij geduld op te brengen voor mijn peutertje en dat doet soms pijn. En soms kneedt Hij heel zacht en liefdevol, als ik boos ben op mijn eigen falen en hij dan zegt: “Kom maar gewoon hier zoals je bent.”
En er zijn ook momenten dat het lijkt of mijn Bakker er even niet meer is, maar hij laat mij nooit vallen. Met liefde dekt hij me toe en laat het brood rijzen.
Terug naar mijn eigen brood. Na een aantal keer rijzen en kneden mag mijn brood eindelijk de oven in. Een heerlijke geur vult mijn huis. Mijn maag knort en ik ga op mijn knieën voor de oven zitten. De bol deeg is een prachtig rond broodje geworden. Een paar minuten later gaat de kookwekker. Ik open de ovendeur en tik op de bovenkant van het brood. Het klinkt als een knapperige korst. Met een glimlach op mijn gezicht haal ik het brood uit mijn oven.
Door kneden en kneden, hard en zacht, met liefde en geduld, word ik gevormd. Onze Bakker weet precies hoe lang hij ons moet kneden voor het beste resultaat. Bij de een voegt hij rozijnen toe, bij de ander lekkere kruiden. Hij overziet het proces en draagt zorg voor het deeg, zodat we allemaal mooie broden worden die een heerlijke geur verspreiden.
Deze blog mocht ik schrijven voor Power to the Mama’s.
No Comments