Wind
De wind verwaait luid
Alle stilte naar ginder
Hemelse muziek
Foto: Pixabay
Wind
De wind verwaait luid
Alle stilte naar ginder
Hemelse muziek
Foto: Pixabay
De ene voet voor
de andere
op naar de top
waar ik het verzicht
aanschouwen zal
In het dal zijn
de bergen mijlen hoog
Werpen schaduwen
als dekens
over mij heen
Op de top is het wonderschoon
als je het dal kent
Foto: Denys Nevozhai (Unsplash)
Korrel voor korrel verstrijkt ze
Ontneemt en geeft
Glijdt door het glas
Verliest in een seconde
al wat ze heeft
Onvermoeibaar verdwijnt ze
keer op keer
Nu is voorbij
en nu komt zo
weer
Verborgen in de grond
ontluikt nieuw leven
Verlangend naar licht
om wat zij bezit
dankbaar
terug te geven
In de kou, in de diepte
ontkiemt het geheim
van groeien en bloeien
tot wie wij, mensen
op een dag
kunnen zijn
Onlangs deed ik mee met de gedichtenwedstrijd van het Schrijverspodium. Van de ruim 170 ingezonden gedichten mocht ik de tiende plaats behalen. Daar ben ik stiekem toch best wel een beetje trots op. Ook heel leuk dat mijn gedicht nu te lezen is op hun website.
Eeuwigheid
Ik streel je broze vingers
getekend door de tijd
De handen die gaan
loslaten
en tasten in de eeuwigheid
Mijn lief, mijn al
We laten los voor even
Verbonden zoals wij
zijn we niet
alleen voor dit leven
Vandaag viel hij op de mat: de gedichtenbundel Droomgedichten van uitgeverij Aquazz. Ik deed mee met een schrijfwedstrijd en mijn gedicht werd geselecteerd voor publicatie in de bundel. Heel tof! De andere gedichten zijn ook zeker de moeite waard om te lezen.